|
Sylwetka twórcza Maurycego Mędrzyckiego [aka Maurice Mendjizky] jest stosunkowo słabo znana w Polsce. Artysta, który urodził się w Łodzi, większość swojego życia spędził w Paryżu i na Południu Francji.
 Mędrzycki zasłynął jako znakomity portrecista. Jego pierwszą muzą, a także partnerką w latach 1918–1921, była Alice Ernestine Prin, znana później jako Kiki de Montparnasse. Na wystawie eksponowane są znakomite portrety młodej Kiki, jedne z najwcześniejszych, a zarazem najciekawszych z całej plejady wizerunków słynnej muzy Montparnasse’u. Jej portrety malowali m.in.: Kisling, Van Dongen, Foujita. Wizerunek Kiki popularyzował także jej późniejszy partner, amerykański fotograf Man Ray.
Zadebiutowawszy na indywidualnej wystawie w Galerie Lorenceau w 1920 roku, Mędrzycki zdobył bardzo pochlebne opinie. Katalog wystawy wstępem opatrzył André Salmon. Niedługo potem artysta zdecydował jednak porzucić Paryż stojący u progu Les Années folles. Mędrzycki wyjechał na Południe Francji, odwiedzając m.in.: Cagnes, Niceę oraz Saint-Paul-de-Vence. Malując w odosobnieniu, artysta wykonał dziesiątki znakomitych pejzaży, które zbliżały jego twórczość do najlepszych tradycji ekspresjonistycznych. W nich też odnajdziemy fascynacje artysty postimpresjonizmem.
Ostatnim akordem twórczym Mędrzyckiego był cykl zatytułowany Hołd dla bojowników i męczenników getta warszawskiego. Czarno-biała elegia, na którą złożyło się 31 prac wykonanych tuszem, została bardzo przychylnie zrecenzowana przez przyjaciela artysty Pabla Picassa, który pisał, iż jest to: „prawdziwa symfonia patetyczna czerni i bieli”.
Owa symfonia zainspirowana była jednak
 tragicznymi wydarzeniami. Tuż przed wyzwoleniem Nicei w 1944 roku został zastrzelony przez hitlerowców starszy syn artysty Claude.
Niniejsza wystawa jest pierwszą monograficzną ekspozycją artysty w Polsce. Jest to także kontynuacja wspólnego projektu naszego muzeum we współpracy z rodziną artysty oraz prywatnym muzeum w Paryżu Musée Mendjisky-Ecoles de Paris.
|
