|
Henryk Epstein (aka Henri / Chaim Epstein) należał do najbardziej utalentowanych artystów współtworzących paryską bohemę artystyczną Montparnasse’u. Urodzony w Łodzi, przez większość swojego życia zamieszkiwał i prowadził pracownię w słynnym miasteczku artystów – La Ruche. Tam poznał m.in. Pinchusa Kremegne'a i Michela Kikoine'a. Do jego przyjaciół należeli także m.in. Amedeo Modigliani, Chaim Soutine oraz Maurice Utrillo. We wczesnej fazie twórczej sięgał do dorobku fowistów i kubistów, by następnie skierować swoje malarstwo w rejony ekspresjonizmu. Wcześnie zauważony przez legendarnego krytyka Gustave’a Coquiota, który promował jego talent. Epstein w latach 20. zasłynął jako wybitny ilustrator książek Coquiota, a potem Bonardi’ego. Cechowała go szczególna umiejętność interpretacyjna, zabarwiona humorem i ironią.
Pierwsza monograficzna wystawa Henryka Epsteina w jego rodzinnym kraju jest jednocześnie zapisem malarskich wypraw artysty, odkrywającego bogactwo francuskiej prowincji. W tych wędrówkach towarzyszą mu owerniaccy pasterze z kurami, krowami i kozami; targowi przekupnie z Owernii i Pirenejów Atlantyckich. Portowe ulicznice Marsylii, korsykańscy i bretońscy rybacy, na płótnach Epsteina doskonale wpisują się w koloryt lokalnego pejzażu. Szczególną biegłość rysunkową artysty możemy podziwiać na kartach szkicowników, a znakomite operowanie światłem i kolorem w licznych akwarelach i obrazach olejnych.
W 1929 roku odbyła się jego wystawa monograficzna w Galerie Hodebert.
Pod koniec lat 30. artysta osiedlił sie w położonej od paryża ok. 60 km miejscowości Épernon.
W 1946 roku, odbyła się pośmiertna wystawa artysty w Galerie Berri-Raspail. Wstęp do katalogu wystawy napisał krytyk i przyjaciel artysty René Barotte.
Wystawa Henryka Epsteina, wzbogacona o płótna Michela Kikoïne’a i Pinchusa Krémègne’a, zorganizowana została w oparciu o kolekcję Marka Roeflera oraz prywatne zbiory z Polski i Francji.
|
